Interview B12 tekort met Mariska
Ook ben ik erg ondernemend en vaak op zoek naar een uitdaging.
Ik werk vanaf mijn 18e met veel plezier bij een Assurantiekantoor. Omdat ik vier dagen wilde werken heb ik in de tussentijd een kleine uitstap van anderhalf jaar gemaakt naar een ander bedrijf. Daarna ben ik weer bij mijn vorige en tegenwoordige werkgever gaan werken. Vanaf 2008 ben ik werkzaam op de afdeling Verzekeringstechniek. Een klein, maar gezellig en collegiaal team.
Eerste symptomen
In het verleden had ik periodes dat ik erg moe was. Ik stak het altijd op een verwaarloosde griep, stress of het druk hebben.
Verschillende keren heb ik mijn bloed laten onderzoeken, maar eigenlijk heb ik daar niets over gehoord. Achteraf bleek dat ik elf jaar geleden al een vitaminetekort had. Dit zag ik in een agenda staan die ik jarenlang bewaard had. Ik heb geen idee welk vitaminetekort dat destijds betrof.
Ook was ik in het verleden bloeddonor. Echter nadat ik zelf erg moe werd na het geven van mijn bloed en bleek dat ik er schrikbarende bloedarmoede van kreeg, ben ik daarmee gestopt. De oorzaak hiervan is nooit onderzocht.
Zolang ik me kan herinneren heb ik al last van mijn darmen. De ene keer gaat het beter dan de andere keer. Na een darmonderzoek werd mij verteld dat ik een spastische darm heb.
Zo had ik nog meer klachten de afgelopen jaren. Klachten waarvan ik niet weet of ze met een vitamine B12 tekort te maken hebben.
Een alternatieve arts vertelde mij in 2007 na een bloedonderzoek dat mijn natuurlijke weerstand erg laag was. Gezond eten, goed rusten en vitaminepillen waren volgens hem de oplossing.
Vanaf 2008 had ik constant het gevoel dat mijn hoofd vol zat. Dat ik altijd verkouden was, maar zonder slijm etc..
Zo hobbelde ik maar door.
Tot ik in 2012 steeds meer klachten kreeg.
Ik had het altijd al koud, maar dit werd steeds erger. Ook was ik heel erg moe.
Als ik ging fietsen op mijn racefiets, had ik vanaf het begin al hele zware benen, het gevoel alsof ik al 30 kilometer gefietst had terwijl ik nog moest beginnen. Ook had ik soms last van zere tenen. Was ik erg vergeetachtig en kon ik me niet concentreren. Voor het werk moesten we een studie volgen en ik moest het wel 50 keer lezen voordat ik het kon onthouden, terwijl mijn collega’s na 5 keer lezen de materie al kenden.
Ook werd ik verschillende keren duizelig en viel bijna flauw. Ik dacht dat ik wat suiker tekort had, nam een glas cola en ging weer verder met mijn bezigheden.
’s Nachts lag ik wakker van hartkloppingen, maar dat stak ik op stress.
Daar kwam ook nog een slap gevoel bij, een brandende tong, gevoeliger voor spanningen, haaruitval, zwarte vlekken zien, oorsuizingen en me zweverig voelen.
Soms was ik zo moe, dat ik ’s middags vrij nam van mijn werk om naar mijn bed te gaan en bij te tanken.
Naar de huisarts
Ondanks al mijn klachten bleef ik doorgaan met mijn leven. Ik negeerde de klachten en sloeg waarschuwingen van collega’s in de wind.
Mijn moeder had ook al geruime tijd last van allerlei klachten, maar omdat we elkaar niet ongerust wilden maken, spraken we niet vaak over hoe we ons voelden.
Op een gegeven moment moest mijn moeder naar de huisarts voor haar cholesterol. Ze vertelde haar klachten en moest gaan prikken op een vitamine B12 tekort. Haar waarde bleek 37 te zijn. Extreem laag dus.
Toen zij me dit vertelde ben ik op internet gaan googlen om te kijken wat het inhoudt als je een B12 tekort hebt. Tot mijn verbazing zag ik heel veel symptomen die overheen kwamen met hoe ik me voelde.
Ik ben toen naar de huisarts gegaan en heb haar mijn klachten verteld en dat ik ook op vitamine B12 wilde prikken. Ze zei dat een vitamine B12 tekort vaker bij oudere mensen voorkomt. Maar ik mocht toch gaan prikken.
De uitslag was een waarde van 88.
Behandeling
Via de huisarts kreeg ik een behandeling voor mijn vitamine B12 tekort, nl. 5 weken lang 2 injecties per week. Na een paar injecties zat mijn gezicht helemaal onder de pukkels en puisten. Volgens de huisarts had dit niets met mijn B12 behandeling te maken.
Vanaf de 8e injectie voelde ik me alleen maar rotter worden. Ik was gigantisch moe en dan vooral in mijn hoofd. Het voelde alsof ik hele dagen dronken was. Een vreselijk gevoel. De dag doorkomen was een gevecht met mezelf. Hierdoor werd ik doorgestuurd naar de internist. Hij heeft diverse onderzoeken bij me gedaan. Vitamine B12 werd van tafel geveegd. Want, zei hij, daar heb je nu je behandeling voor.
Ook stuurde hij me door naar de KNO-arts voor de klachten aan mijn oren en naar de neuroloog voor de klachten aan mijn hoofd. De KNO arts stuurde mij door naar de fysiotherapeut en de tandarts. Ik bleek last te hebben van kaakklemmen en daarom had ik eengigantische pijn in mijn kaken en oren.
Bij de neuroloog moest ik een aantal test doen, zoals over een denkbeeldige lijn lopen, naar een potlood staren en mijn spierkracht werd gemeten. Omdat hier niets aan mankeerde, werd ik weggestuurd met de woorden: iedereen heeft wel eens een mindere periode.
Gelukkig kon ik vrij snel bij de B12 Specialist in Lelystad terecht. Toen hij mijn dossier zag was er geen twijfel mogelijk, een behoorlijk vitamine B12 tekort. Hij heeft een brief naar mijn huisarts geschreven en vanaf begin december 2012 krijg ik 2 keer per week een injectie in mijn bilspier.
Ik ben blij dat mijn huisarts nu ook meer kennis heeft van een B12 tekort en dat zij me de juiste behandeling geeft.
De oorzaak?
De internist heeft bij mij onderzocht waar mijn vitamine B12 tekort vandaan komt.
Het blijkt dat ik antistoffen aanmaak. Het stofje Intrinsic Factor mis. Hierdoor zal ik dus nooit meer zelf vitamine B12 aan kunnen maken en de rest van mijn leven injecties krijgen.
Overigens bleek uit onderzoeken dat ik ook Vitamine D tekort had.
Stichting B12 tekort
Zonder de informatie die ik gevonden heb op de site van de Stichting B12 tekort zou ik nooit de juiste behandeling hebben gekregen. Ik vraag me wel eens af hoe ik er dan nu aan toe zou zijn. Je kunt op het forum terecht met al je vragen en met lotgenoten contacten onderhouden. Heel veel mensen weten niet wat een vitamine B12 tekort inhoudt. Sommigen zeggen dat je meer fruit moet gaan eten en minder moet snoepen. Vaak verwijs ik ze naar de site zodat ze kunnen lezen wat een vitamine B12 inhoudt en dat het onzin is wat ze zeggen.
Vorige week heb ik weer een klein bedrag aan de Stichting B12 tekort gedoneerd. Dit zouden alle mensen die het kunnen moeten doen. We willen toch allemaal dat de Stichting kan blijven bestaan.
Tips voor anderen
Luister naar je lichaam. Ga op tijd naar de huisarts als je klachten hebt en blijf niet doorsukkelen zoals ik jaren heb gedaan.
Laat je niet afschepen door de artsen en eis een juiste behandeling als er een vitamine B12 tekort is geconstateerd.
Vraag na je eerste bloedonderzoek de waarde van je B12 op. Vaak zeggen artsen dat je waarde voldoende is, terwijl dit niet zo blijkt te zijn.
Als laatste wil ik meegeven, accepteer dat je je niet goed voelt. Blijf niet in gevecht met jezelf. Het herstel zal hierdoor alleen maar langer duren. Doordat ik maar ben doorgegaan en niet kon accepteren dat mijn lichaam weigerde, heb ik tegen een burnoutaan gezeten. Ook deels omdat ik iedere week dacht dat de spuiten zijn werk snel zouden doen, terwijl dit toch geruime tijd duurde.
Tegenwoordig
Nog steeds krijg ik 2 injecties per week en dat blijf ik net zo lang doen totdat ik me weer helemaal goed voel. Dan zal ik de injecties proberen af te bouwen naar minimaal 1 keer per maand.
Ik voel me gelukkig steeds beter. Nog steeds niet de oude Mariska. Maar ik ben weer begonnen met sporten. Ik werk bijna weer fulltime. En voel me weer een stuk vrolijker.
Wel luister ik beter naar mijn lichaam en ga op tijd naar bed en pak voldoende rust.
Een enkele keer vraag ik me af of al de klachten nu echt alleen maar van het vitamine B12 tekort zijn of dat ik al langere tijd tegen een burnout aanzat. Ik denk dat het een combinatie van beiden is. Te lang over mijn grenzen gegaan en mede door mijn vitamine B12 tekort is dit roofbouw op mijn lichaam geweest.
Door de afgelopen anderhalf jaar ben ik wel een ander mens geworden. Ik leef nu veel meer in het heden, maak me minder druk om onbelangrijkedingen en probeer zoveel mogelijk te genieten. Ik behandel de mensen zoals ze mij behandelen en kies nu eerder voor mezelf.
Tot slot: Oordeel niet te snel over iemand. Je kunt niet aan de buitenkant zien, hoe iemand zich aan de binnenkant voelt.